നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ വസന്തകാല ഓർമ്മയ്ക്ക്‌ ...............

ഇത് വായിക്കുന്നതിനു മുൻപ്  ഒരു ചെറിയ എറ്റുപറച്ചിൽ........
ഇത് മരുഭുമിയാണെന്ന്  ഞൻ കരുതിയ മണ്ണിൽ കിളിർത്തുവന്നതാണ്‌.
ഞൻ അതിനെ കയ്യോടെ പറിച്ചുനട്ടു വളർത്തിയെടുത്തു...
അതിശയത്തോടെ ഞൻ കണ്ടു..! അതിൽ ഇലകൾ വരുന്നത് ...
ഓരോ ഇലയിലും പ്രണയവും കരുതലും ഉണ്ടെന്നു....
വളരെ സന്തോഷത്തോടെ പറയട്ടെ ഇപ്പോഴെന്റെ സ്വന്തം ചെടി പൂവിട്ടു...........
ആദ്യത്തെ പൂവ് വളരെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു.............
ഇനിയും ഒരുപാട്  പൂക്കുകയും തളിർക്കുകയും കായ്ക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ!!!





ഒരു പൂവ്  വിരിയും പോലെ
മണ്‍ ചിരാതിലെ തിരിതെളിയും പോലെ
നീ വന്നു.....
നിറമേഴും ചാലിച്ചെഴുതിയ ഒരു മഴവിൽക്കൊടി  പോലെ
എൻ മനസ്സിൽ നീ വന്നു..
എന്റെ പ്രണയം എവിടയോ ഞാൻ വച്ചുമറന്നു.
എന്റെ കൂട്ടിൽ ഞൻ ഉറങ്ങി.
ഋതുഭേദങ്ങൾ കൂടിനെ ഉമ്മവച്ചു കടന്നുപോയി പലവുരു..
അറിഞ്ഞില്ല ഞൻ എന്റെ പ്രാണേശ്വരി മുട്ടിവിളിച്ച നാളുകൾ...
ഇപ്പോൾ നീണ്ടുവന്നു ഒരു നനുത്ത സ്പർശം-
ഇളം കൈകളിൽക്കൂടി...
പൊട്ടിച്ചെടുത്ത്  മൂർദ്ധാവിൽ ഉമ്മവച്ചുണർത്തി
അത്  നീയായിരിക്കാം...........!

വിപ്ലവം

വ്യവസ്ഥാപിതമായ ഒരു നിയമത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന ഒരാൾ റിബലായി. സമൂഹം അവന്റെ ചിന്തകൾക്കും നാവുകൽക്കും കൂച്ചുവിലങ്ങിടാൻ ശ്രമിക്കും. അത്  എല്ലാ കാലത്തിലും അങ്ങനെ തന്നെയാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു മുന്പും അതിനു ശേഷവും ഈ അൻപതില്പരം  ആണ്ടുകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇന്നും മനുഷ്യന്റെ (ഇന്ത്യക്കാരന്റെ) ചിന്തകൾ സ്വതന്ത്രമായിട്ടില്ല. ഇന്നും ഇന്ത്യ ഭരിക്കുന്നത് ഒരു തരത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ സാമ്രാജ്യത്വ ശക്തികൾ തന്നെയാണ് (അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ കീഴാളന്മാരായ രാഷ്ട്രിയ ശക്തികൾ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഓരോ ഇന്ത്യക്കാരനും ഏതോ മേലാളനുവേണ്ടി പണിയെടുക്കുകയാണെന്ന്  തോന്നും. നമുക്ക് വേണ്ടതിനി സ്വതന്ത്രമായ ഒരു മനസ്സാണ് , അത് നേടിയെടുക്കാനുള്ള ആർജവമാണ് . ഓരോ ഭാരതിയനും അതിനു വേണ്ടിയുള്ള സമരം തുടങ്ങാൻ സമയമായി. വയലാറിന്റെ വിപ്ലവഗാനങ്ങൾ വീണ്ടും നമ്മുടെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങാൻ സമയമായി. അതൊരു ബൌദ്ധിക വിപ്ലവം എന്നപേരിൽ അറിയപ്പെടും. ചരിത്രം അതിനെ അങ്ങനെ വിശേഷിപ്പിക്കും.